- …คำว่าพ่อนั้นยิ่งใหญ่หาใดเปรียบ…
…สุดจะเทียบเทียมได้ในโลกหล้า…
…เพราะพ่อนั้นท่านประเสริฐก่อเกิดมา…
…เห็นคุณค่ายิ่งใหญ่หาใดปาน…
…พ่อมีแต่คำว่าให้ไม่คิดรับ…
…พ่อให้ทรัพย์ให้วิชาให้อาหาร…
…ให้ชีวิตให้ความคิดให้วิญญาณ…
…สุดประมาณจะนับได้ยิ่งใหญ่จริง…กลอนวันแม่
กลั่นเม็ดเลือดเม็ดน้อยนับร้อยหยด
จนปรากฏเป็นหยดนมรสกลมกล่อม
เพื่อหล่อเลี้ยงทารกน้อยค่อยอดออม
เฝ้าถนอมฟูมฟักรักเมตตา
วันเปลี่ยนวันเดือนเปลี่ยนเดือนหมุนเคลื่อนคล้อย
จากเด็กน้อยเริ่มมีแรงเริ่มแข็งกล้า
ค่อยสอนเดินสอนทำสอนคำจา
สอนปัญญาสอนวิชาสารพัน
ทารกน้อยวันนี้เห็นเป็นผู้ใหญ่
แม่ภูมิใจในผลงานการสร้างสรรค์
ความเหน็ดเหนื่อยกายใจหายไปพลัน
เมื่อถึงวันลูกได้รับปริญญา
วันนี้ลูกของแม่สุขถ้วนทั่ว
มีครอบครัวอยู่เย็นเป็นฝั่งฝา
แม่คนนี้ย่างเข้าสู่วัยชรา
รอเวลาสู่กองฟอนตอนสิ้นใจ
วันเอยวันแม่
สองตาแลหม่นหมองอยากร้องไห้
บ้านแม่อยู่วันนี้ไม่มีใคร
มีแต่ไก่กับหมาที่สีมอซอ
อยากฝากดาวถามฟ้าหาลูกรัก
ใครรู้จักบอกให้ได้ไหมหนอ
แม่ชราผู้อยู่หลังยังเฝ้ารอ
บอกอยากขอเห็นหน้าอีกคราเอย“แม่ของฉันวันครอบครัว”
คือผู้ให้กำเนิดประเสริฐยิ่ง
แม่เป็นมิ่งขวัญคนบนแหล่งหล้า
แม่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกมา
แม่สูงค่าเกินสรรค์คำบรรยายแม่เฝ้ารักเฝ้าห่วงดังดวงเนตร
มิอยากให้เกิดเหตุเรื่องเสียงหาย
เกรงลูกจักหม่นหมองต้องอับอาย
ระวังกายให้พ้นคนนินทาแม่จึงเป็นสตรีที่มีกิจ
ต้องใกล้ชิดพิศดูอยู่คอยท่า
แม่สอนสั่งหวังช่วยด้วยเมตตา
เป็นมารดาที่ดีศรีครอบครัว…..
……………..แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง
แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้
แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ
จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน
ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต
แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน
แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน
สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน
แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน
แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน
แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ
แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา
ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น
ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า
ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา
ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ
คราลูกหิว แม่หิวกว่า น้ำตาร่วง
แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้
แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร
แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา
ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย
แม้เติบใหญ่ ไม่ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศ ลูกโศก ช่วยบรรเทา
ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง
………….รักอะไรไหนเทียบเปรียบแม่รัก
ลูกประจักษ์แก่ใจหาใครเหมือน
ตั้งแต่เล็กแม่เราเฝ้าคอยเตือน
ไม่ลืมเลือนรักลูกด้วยผูกพันลูกยื่นให้ “มะลินัอย” ที่ร้อยรัก
กราบที่ตักด้วยรักแม่ไม่แปรผัน
บอกแม่ว่ารักแม่ล้นพ้นรำพัน
จะสร้างฝันให้แม่เห็นเป็นคนดี.
………….แม่นี้มีบุญคุณยิ่งใหญ่คับฟ้า
เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก…เด็ก
ถึงแม่จะเอ็ดก้อเพราะแม่รัก
จงฟูมฟักรักแม่ตลอดไป…
…………..
ไม่ได้หวังอะไรจากใครมาก
หวังเพียงแม่รับปากลูกหากเหงา
อย่านำสิ่งเสพติดมาบรรเทา
ให้ลูกเอาความรักแม่ไว้แก่ตัว
เพียงเท่านี้แม่นั้นก็หายห่วง
กลัวลูกนั้นโดนลวงกับสิ่งหลง
ลูกจงคิดถึงรักแม่แลมั่นคง
อย่าพะวงกับสิ่งชั่วมั่วอบาย
………..เนื่องในโอกาส12สิงหา
ลูกน้อยกราบทดแทนพระคุณแม่
ด้วยใจรักภักดีมิผันแปร
เพราะว่าแม่คือพระในดวงใจ
ท่านอบรมสั่งสอนให้ศึกษา
หวังพึ่งพ่อลูกน้อยให้เติบใหญ่
นำใจแม่กว้างกว่าท้องฟ้าไกล
ท่านหวังให้ลูกน้อยเป็นคนดี
แม่เอ๋ยแม่จ๋าสุดที่รัก
ลูกตระหนักซึ้งในพระคุณแม่
ลูกสัญญาจะรักแม่ไม่เปลี่ยนแปร
เพราะว่าแม่คือหญิงเดียวในดวงใจ
………..
ไม่ได้หวังให้เป็นคนเก่ง
ไม่ได้หวังให้เป็นที่หนึ่ง
ไม่ได้หวังให้มาเลี้ยงดู
แต่แม่ขอให้ลูก เป็นคนดีกลอนวันแม่
.. โลกยอมรับความรักอันสูงส่ง
ที่มั่นคงพันผูกลูกและแม่
เป็นความรักที่จริงใจในดวงแด
มีกระแสซาบซึ้งส่งถึงกัน… ในเพศหญิงสิ่งนี้มีมากล้น
จับกมลทุกสิ่งเป็นมิ่งขวัญ
ไม่ว่าฐานะใดในใจนั้น
มีเท่าทันในด้านงานมารดา…โอ้ละเห่ขวัญอ่อนนอนเสียนะ
แม่คอยจะกล่อมขวัญนะหนูจ๋า
หลับเถิดหลับให้สบายนะแก้วตา
สองแขนแม่โอบมาพาคุ้มภัย…ในอ้อมกอดสอดแนบแอบอกอุ่น
รักละมุนลูกยาเฝ้าปราศรัย
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงลูกเพียงใด
สำนึกได้ในพระคุณคุ้นเคยดี… เมื่อลูกป่วยด้วยโรคใดใจแทบขาด
แม้อนาถทรัพย์จ่ายหมายเจ้านี้
ได้รอดปลอดภัยสบายดี
คุณแม่มียิ่งใหญ่ใดเทียมทัน… ในวันแม่ปีนี้ขอมีส่วน
มาทบทวนบุญคุณหนุนเนื่องนั่น
ถึงวันนี้ยังพันผูกลูกเช่นกัน
ขอคุณแม่นั้นจงมีสุขสุขีเทอญ
…………….
คุณของแม่นั้นไม่มีสิ่งใดกล่าวอ้างได้หมด
ปรากฏเป็นนิรันดร์………….
วันแม่
โอ้ร่มไทรใบหนาว่าสดชื่น
แสนร่มรื่นเย็นใจให้ร้อนหาย
มีเถาวัลย์พันคู่อยู่มากมาย
เราเย็นกายเย็นใจไต้ร่มมันร่มแม่เย็นกว่าร่มไทรในขั้นต้น
ท่านบรรดลทุกอย่างและสร้างสรรค์
ลูกป่วยกายแม่ป่วยใจไปตามกัน
แสนสุขสรรค์แม่นั้นช่วยบรรเทาแม่ที่หนึ่งเมตตามากำเนิด
แม่สองเลิศล้ำวิชามาประสาน
น้ำใดใดใต้ฟ้าสุธาธาร
ไม่เปรียบปานน้ำใจแม่แน่นอนเอย
………สิบคนธรรมบรรเลงเพลงพิณฟ้า
อัจฉราร้องรำคำขับขาน
เสนาะยิ่งสิ่งสร้างสรรค์ชลการ
ดั้งประทานเพลงเพราะเพื่อเทวิน
แต่ลูกน้อยที่คอยอยู่แนบอก
เพลงใดปกมาป้องร้องสาบสวง
หรือจะเทียบเปรียบได้เพลงกล่อมบวง
ของแม่สวงที่รักลูกมากกว่าตนจาก : ชัยรัตน์
จะถามว่ารักใครเท่าแผ่นฟ้า
จะตอบว่ารักแม่เสมอเหมือน
เพราะแม่นั้นคอยหวงห่วงและเตือน
เพื่อให้ลูกสุดที่รักนั้นได้ดี
จะเอาดาวเอาเดือนมาโยงร้อย
ทำสายสร้อยเอาไว้คล้องดวงใจแม่
คล้องเอาไว้ตลอดไม่เปลี่ยนแปร
เพราะรักแม่มากเกิน บรรยาย….
………….
แม่ที่หนึ่งเมตตามากำเนิด
แม่ที่สองเลิศล้ำวิชามาประสาน
น้ำใดใดใต้ฟ้าสุธาธาร
ไม่เปรียบปานน้ำใจแม่แน่นอนเอย
……………….ไม่ได้หวังอะไรจากใครมาก
หวังเพียงแม่รับปากลูกหากเหงา
อย่านำสิ่งเสพติดมาบรรเทา
ให้ลูกเอาความรักแม่ไว้แก่ตัว
เพียงเท่านี้แม่นั้นหายห่วง
กลัวลูกนั้นโดนลวงกับสิ่งหลง
ลูกจงคิดถึงรักแม่แลมั่นคง
อย่าพะวงกับสิ่งชั่วมั่วอบาย
……….
แต่เล็กจนโตโอ้แม่เล่นหวย
เจอเลขสวยๆแม่แทงไม่เหลือไม่เผื่อแผ่ใคร
แม่เราชอบซื้อชุดใหญ่
90ล้านล่อใจแม่บอกไว้หนาเป็นค่าน้ำนม
……….พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววานของคืนวัน
ใจจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชแลวัย ย่อมเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธขึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ ก็ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่ แม่เหนื่อยกายก็จำทน
หวังเพียงเพื่อได้ยล เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกทุกยาม
ใจแท้มีแต่ความ หวังติดตามช่วยอวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝังไว้ให้วังเวง…
……….
สุดฟ้า สุดดิน ไม่สิ้นรัก
ลูกประจักษ์ใจนักรักของแม่
แม้โลกกว้างไร้ใครคอยเหลียวแล
ลูกยังมั่นใจแน่ว่าแม่รัก
ความรักที่ลูกมีให้แม่
ไม่ใด้แม้เพียงครึ่งลูกตระหนัก
พระคุณแม่ล้ำเลิศประเสริฐนัก
แม่เป็นหลักให้หัวใจและชีวิต
ขอก้มกราบลงแทบเท้าจากใจลูก
รักที่แม่พันผูกแนบสนิท
แม่ปลูกฝังความดี ปลูกความคิด
แม่เป็นศรีแห่งชีวิตนิจนิรันดร์จาก : มดส้ม
กราบเท้าแม่ผู้ก่อเกิดกำเนิดลูก
ผู้พันผูกรักลูกมิแปรผัน
พระคุณแม่เปรียบได้ดั่งเทวัญ
ผู้สร้างฝัน สร้างชีวัญสร้างปัญญา
จาก : pom
………
งามใดงามเหลือไม่เหนือแม่
งามแท้แท้แม่เราข้างกายา
คุณแม่ขาหนูรักแม่ไม่หม่างเมิน
คุณลูกเขินความในใจรักแม่จัง
…..ด้วยดวงใจเปี่ยมรักมอบให้แม่
คือสายใยรักแท้ไม่แปรผัน
เพิ่มพูนความห่่วงใยในแต่ละวัน
ขอให้แม่สุขสันต์ตลอดไป
……..วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่
เจ็บท้องแท้เท่าไหร่ก็ไม่บ่น
กว่าอุ้มท้องกว่าจะคลอดลอดเป็นคน
เติบโตจนป่านนี้นี่เพราะใคร………
บักหล่าลูกคึดเบิ่งตี๋
เบิดชั่วชีวี บ่ฮักเจ้าแม่สิฮักไผ?ฮักลูกฮักเบิดหัวใจ
อันตรายใดใด
แม่คุ้มแม่ครองป้องกันสายเลือดหล่อเลี้ยงผูกพัน
อุ้มเจ้าในครรภ์
เก้าเดือนแม่อดแม่ทนจวบมื้อเจ้าเกิดเป็นคน
ลำบากลำบน
แม่เลี้ยงเบิ่งเจ้าเฝ้าชมหยดเลือดรินผ่านผสานผสม
หลั่งเป็นน้ำนม
จากอกให้เจ้าดื่มกินแม่คิดแต่ฮอดเจ้าเฝ้าถวิล
สะอื้นไห้ได้ยิน
แม่โอบแม่ออยแม่โอ๋ท่ามือเจ้าเติบเจ้าโต
เซาฮ้องเยโย
สิส่งเจ้าเข้าฮ่ำเข้าเฮียนหัดเว้าหัดอ่านหัดเขียน
ให้ฮู้จักพากเพียร
สิได้เป็นเจ้าคนนายคนแม่ยากแม่อดแม่ทน
เบิดเว็นสาละวน
แลกเงินด้วยเหงื่อแฮงงานเหงื่อแม่แลกค่าวิชาการ
หวังเจ้าพบพาน
“ความฮู้ที่คู่คุณธรรม”ให้เจ้าให้จดให้จำ
รอมชอมน้อมนำ
บ่ออวดบ่อ่งโผงผางอ่อนน้อมนำแถวแนวทาง
ที่เพิ่นจัดวาง
ฮู้ลี่ฮู้หลีกปลีกหนีเฮ็ดแต่คุณธรรมควมดี
เสียสละชีวี
ซื่อสัตย์สุจริตอุทิศตนอย่าสุบอกว่าฮักแม่จั๊กหน
ขอเจ้าฮักประชาชน
ประเทศชาติประชาธิปไตยศาสน์กษัตริย์ขัตติยะราชาไทย
ด้วยควมจริงใจ
จวบจนคนเขาออนซอนย่อนเจ้าเซื่อคำแม่สอน
ทุกบททุกตอน
แม่กะอิ่ม กะเอิบอุราบ่ได้หวังให้เจ้าหัวซา
หาหยูกหายา
เลี้ยงแม่หวังชอบตอบแทนฮักแม่สิบ่ทวงบ่หวงบ่แหน
ตราบสิ้นดินแดน
แม่กะฮักเจ้าเบิดหัวใจ
จาก : โจ-อิน-ซึง………
สองมือแม่คนนี้ที่เลี้ยงลูก
สองมือผูกพันรักลูกหนักหนา
สองมือนี้ที่โอบอุ้มดวงแก้วตา
สองมือนี้ที่มีค่ากว่าสิ่งใด
สองมือกอดลูกน้อยยามลูกหลับ
สองมือซับนำตายามหวั่นไหว
สองมือนี้ที่อบอุ่นเกินกว่าใคร
สองมือแม่ลูกขอให้ได้ตอบแทน……………
ค่าน้ำนม
ทำนอง กุหลาบเวียงพิงค์
อันมารดาค่าน้ำนมดุจพรหมสรวง
ลูกบูชาดุจดวงใจลูกนี้
พระคุณท่านยิ่งกว่าปฐพี
ให้ชีวีลูกมาคราตั้งครรภ์และฟูมฟักถักร้อยสร้อยถนอม
แม่เปี่ยมพร้อมรักยิ่งใหญ่ในใจนั้น
แม่มีสุขเพราะลูกสุขทุกคืนวัน
ใจแม่นั้นอยู่กับลูกผูกสายใยทุกวันนี้ลูกจึงมีแต่ความรัก
มาบูชาแทบตักอย่างชิดใกล้
ขอแม่เป็นโพธิ์ทองคล้องดวงใจ
ให้ลูกได้อาศัยตลอดกาล…………..
กลอนวันพ่อ
“ชาย คนหนึ่งซึ่งยิ่งใหญ่หาใครเท่า ใต้ร่มเย็นเป็นดั่งเงาต้นไม้ใหญ่ ให้ชีวิตให้ความรักความเข้าใจ และโอบกอดด้วยสายใยความผูกพัน ใต้ร่มเงาแห่งนี้ที่มีพ่อ หากจะขอสิ่งใดแทนให้นั้น ยากจะขอสิ่งใดแทนให้กัน นอกจากรักและผูกพัน…ในพระคุณ”คำว่าพ่อ ใครหนอ นั้นคือท่าน
พระคุณนั้น งามเลิศ ประเสริฐศรี
ทั้งพฤกษา พสุธา หรือวารี
ก็ไม่มี สิ่งใด เทียบพระคุณหลังทำงาน การท่าน ก็เหนื่อยแรง
เมื่อยามแจ้ง สาดแสง รับอรุณ
ท่านตื่นเช้า ทำงาน มาเจือจุน
คอยเกื้อหนุน ครอบครัว ให้ร่มเย็นก็เพราะว่า พ่อรัก สลักจิต
ท่านจึงคิด ด่า ว่า ยามที่เห็น
หากท่านว่า ด่าเรา อย่าเพิ่งเซ็ง
ก็จงเป็น ลูกที่ดี เสมอไปเมื่อเราจาก ไปไกล ท่าเป็นห่วง
สิ่งทั้งปวง มิห่วงมา เทียมสิ่งไหน
ไม่ว่าเรา อยู่แห่งหน ตำบลใด
ท่านก็ยัง มีใจ ให้ทุกวัน
หากชาตินี้ ตอบแทนคุณ ไม่ได้หมด
ก็จะขอ แทนทด ในวันหลัง
หากชาติหน้า ที่จริง อีกกี่วัน
ขอวันนั้น เป็นลูก พ่อต่อสักครา
……….ฝากกลอนเพราะๆสักกลอน
พ่อแนะนำแนวทางสร้างชีวิต
ปลูกความคิดเสริมปัญญารู้หน้าที่
พ่ออบรมทุกท่วงท่าประดามี
พ่อช่วยชี้อนาคตให้งดงามคำว่าพ่อใครหนอนั้นคือท่าน
พระคุณนั้นงามเลิศประเสริฐศรี
ท่านทำงานทุกวันเหนื่อยนั้นไม่มี
เงินเหล่านี้เพื่อลูกยาไม่อับจน
วันที่ 5 ธันวานั้นมาถึง
ลูกคำนึงถึงพระคุณที่มากผล
ไม่มีพ่อลูกไม่เกิดมาเป็นคน
ขอน้อมตนทดแทนคุณพ่อนี้เอยโดยคุณ : ธารน้ำ เกเจอร์
………….
เปรียบดั่งเพชรเม็ดขาวขัดเกลาบุตร
ให้บริสุทธิ์ผุดผงาดสะอาดใส
พระคุณสูงล้ำกว่านภาลัย
พระคุณใดจะใหญ่เท่าพ่อเรามี
จะเคารพสรรเสริญเยินยอยิ่ง
เหนือทุกสิ่งในหล้ากว่าศักดิ์ศรี
จะตอบแทนตราบสิ้นชีวินมี
เอ่ยวจี “หนู(ผม)รักพ่อ”ขอเทิดทูล…………………….
อย่าปล่อยให้ความรักของพ่อแม่นั้น
เป็นแค่รักข้างเดียว…
ทำความเข้าใจเกี่ยวกับเว็ปไซต์ www.kasetsomboon.org |
ข้อตกลงก่อนชมเว็ปไซต์ |
บทความบันทึกการเดินทางของเว็ปมาสเตอร์ นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา คลิ๊กอ่านได้เลยครับ มีทั้งหมดตอนนี้ 14 ตอน |