|
-
กลอนรักชาติ
-
 
- เขียนโดย นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา วันอังคารที่ 01 ธันวาคม 2009 เวลา 14:23
- สิบนิ้วน้อมคำนับขอกราบกราน
- พี่น้องทุกท่านที่รักสมัครหมาย
- ทั่วท้องถิ่นแหลมทองพี่น้องไทย
- จงร่วมใจร่วมรักสามัคคี
- เราคือคนไทยรักไทยไม่ใช่ทาส
- เป็นทายาทกล้าสู้ไม่รู้หนี
- ขออุทิศชีวิตเป็นราชพลี
- สามัคคีหันหน้าเข้าหากัน
- องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
- ทรงลงหลักปักรั้วตั้งถิ่นฐาน
- ทรงพระเกรียงไกรกล้า ชาฌาน
- ตั้งปณิธานปกป้องเทิดผองไทย
- พระบารมีปกเกล้าเราทั้งชาติ
- ประวัติศาสตร์ต้องจารึกผนึกไว้
- สามัคคีล้ำเลิศเกิดจากใคร
- แม้ไม่ใช่ทรงพระคุณกรุณา
- อันขวานทองเล่มสุดท้ายที่ไทยหวัง
- สิบสี่ครั้งรอดมาได้ไทยรักษา
- เอาชีวิตเข้าแรกไว้จึงได้มา
- เป็นพสุธาพื้นสุดท้ายของชาติไทย
- เสียครั้งแรกคือเกาะหมากจากแผนผัง
- เข้าเปลี่ยนชื่อเป็นปีนังจำได้ไหม
- นั่นแหละจากขวานทองเล่มของไทย
- 100 กว่าตารางไมล์หลักฐานมี
- ครั้งที่ 2 เสียช้ำยังจำได้
- เสียมะริดทะวายตะนาวศรี
- ปี 2326 โชคไม่ดี
- เสียเนื้อที่กว่า 20,000 ตารางไมล์
- ครั้งที่ 3 บันทายมาศถูกตัดเหี้ยน
- เขาเปลี่ยนชื่อเป็นฮาเตียนตั้งชื่อใหม่
- ปี 2363 แสนช้ำใจ
- เสียเนื้อที่เท่าไหร่ไม่ปรากฏในบทความ
- ครั้งที่ 4 เจ็บแค้นเสียแสนหวี
- กินเนื้อที่ถึงเชียงตุงเหนือกรุงสยาม
- ตั้ง 60,000 ตารางกิโลโถมันทำ
- ใครสร้างกรรมเดี๋ยวนี้เห็นดีกัน
- ครั้งที่ 5 มาเสียรัฐเปรัก
- เขาหาญหักผลักล้มเชือนคมขวาน
- ปี 2369 แสนร้าวราน
- ต่างหยิบขวานขึ้นถือสู้กู้ชาติไทย
- ครั้งที่ 6 อกตรมเดินก้มหน้า
- เสียสิบสองปันนาน้ำตาไหล
- ตั้ง 90,000 ตารางกิโลโถทำได้
- แทบขาดใจต่อสู้ศัตรูมา
- ครั้งที่ 7 เสียดินแดนแคว้นเขมร
- เกิดพิเรนเพราะฝรั่งกำลังบ้า
- เที่ยวออกล่าเมืองขึ้นชื่นอุรา
- เสียอีก 100,000 กว่าตารางกิโล
- ครั้งที่ 8 เสียแคว้นดินแดนใหม่
- ชื่อ 12 จุไทยก็ใหญ่โข
- เสียเนื้อที่ 80,000 ตารางกิโล
- ต้องร้องโฮใจละเหี่ยเพราะเสียดาย
- ครั้งที่ 9 เศร้าแสนแค้นไม่สิ้น
- เสียลุ่มน้ำสาละวินด้านฝั่งซ้าย
- 13 หัวเมืองจำต้องเหมาให้เขาไป
- ใครที่ทำช้ำใจไทยต้องจำ
- ครั้ง ที่ 10 เรียบลำน้ำโขง
- ถูกเขาโกงฝั่งซ้ายเพราะไทยถลำ
- ครั้งที่ 11 เสียฝั่งขวานั่งหน้าดำ
- มันเจ็บช้ำฝังจำอยู่กลางใจ
- ครั้งที่ 12 ใจรันทดเพราะหมดท่า
- เสียมณฑลบูรพาอีกจนได้
- เขามาพรากจากแหลมทองถิ่นของไทย
- อีก 20,000 ตารางไมล์หลักฐานมี
- ครั้งที่ 13 เสียตรังกานู ไทรบุรี
- ในแผนที่มองเห็นเป็นหลักฐาน
- ไปถึงปะริดติดรัฐกลันตัน
- อีก 30,000 โดยประมาณตารางไมล์
- ครั้งที่ 14 เสียเขาพระวิหาร
- ปัจจุบันเป็นของเขมรท่านเห็นไหม
- จำไว้เถิดนะเนื้อเชื้อชาติไทย
- จงรวมใจเข้าร่วมรวมพลัง เหมือนลงเรือ
- ลำเดียวน้ำเชี่ยวจัด
- ช่วยกันพายช่วยกันพัดให้ถึงฝั่ง
- อย่าหันหน้าหันหลังพะว้าพะวัง
- คนนั่งกลางเท้าอย่าราลงวารี
- เป็นแดนดินสุดท้ายที่ไทยหวัง
- ทะเลล้อมรอบข้างหมดทางหนี
- ครั้งที่ 15 ต่อไปอย่าให้มี
- ใครย่ำยีข่มขู่จงสู้มัน
- เราจะถอยต่อไปไม่ได้แล้ว
- ผืนแผ่นดินสิ้นแนวทะเลกั้น
- ขวานเล่มนิดฤทธิ์ฉกาจเคยฟาดฟัน
- ระบือลั่นว่าไทยรักสามัคคี
- เขมรยับเวียดนามเยินเกินจะยั้ง
- ลาวก็พังไปแล้วใช่ไหมนี่
- หากไทยยังเผลอประมาทชาติไพรี
- เจอกันที่กลางสมุทรเพราะสุดดิน
|