กว่าจะมาเป็นอ่างน้ำญวน 1

Home บรรยากาศบ้านต้นผึ้ง

บรรยากาศบ้านต้นผึ้ง ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา

แก้ไขล่าสุด ใน วันอังคารที่ 09 กรกฏาคม 2013 เวลา 02:53 เขียนโดย นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา วันพุธที่ 29 กันยายน 2010 เวลา 20:32

น้ำ ถือ ได้ว่าเป็นปัจจัยหลักหรือสิ่งที่สำคัญที่สุดของคนเรา เพราะคนเราอาจจะงดอาหารได้หลาย ๆ วัน แต่ถ้าขาดน้ำเพียง 1 – 2 วัน ร่างกายก็จะทรุดหนักลงอย่างรวดเร็ว หากเราคิดถึงภาพโดยรวมของสังคมของประเทศชาติหรือของโลกมนุษย์แล้ว เราจะเห็นว่า น้ำเป็นแหล่งกำเนิดของสิ่งมีชีวิตทั้งพืชและสัตว์ และเป็นสิ่งที่ทำให้เกิดความอุดมสมบูรณ์แก่สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย และถือเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาประเทศชาติได้อีกด้วย

ประโยชน์ของ น้ำนั้น มีมากมายนานัปการ เช่น ใช้เพื่อการอุปโภคบริโภค พวกเราต้องใช้น้ำสะอาดเพื่อดื่มกิน ใช้ประกอบอาหาร ทำความสะอาดชำระล้างร่างกาย เกษตรกรก็ได้ใช้น้ำเพื่อทำการเกษตรและการเลี้ยงสัตว์ โรงงานอุตสาหกรรมต่าง ๆ ต้องใช้น้ำเป็นวัตถุต่าง ๆ ใช้กับเครื่องจักรต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการระบายความร้อนหรือการชะล้างกากและของเสียจากโรงงาน การขนส่งทางน้ำมีความสำคัญมาตลอดตั้งแต่สมัยโบราณกาลจนถึงปัจจุบัน อีกทั้งเรายังสามารถเปลี่ยนพลังงานของน้ำให้เป็นพลังงานไปฟ้า เพื่อไปใช้ประโยชน์อย่างไม่รู้จบสิ้น ดังนั้น เมื่อเราเห็นความสำคัญของน้ำแล้ว ขอได้โปรดปลุกจิตสำนึกของตนเองและคนใกล้ชิด เพื่อช่วยกันถนอมรักษาทรัพยากรน้ำ เอาไว้ให้ได้นานที่สุด เพราะคนเราทุกคนมีส่วนสำคัญในการแก้ปัญหาที่เกิดขึ้น การช่วยกันรักษาทรัพยากรน้ำนั้น เราสามารถช่วยกันได้หลายวิธี เช่น การไม่ตัดไม้ทำลายป่า อันเป็นการทำลายต้นน้ำตามธรรมชาติ การไม่ทิ้งขยะและของเสียทั้งจากบ้านและโรงงานอุตสาหกรรมลงในแม่น้ำลำคลอง เป็นต้น

วันนี้ทางผู้เขียนจะได้มาเล่าถึงความเป็นมาของโครงการอ่าง เก็บน้ำญวน ในพื้นที่เขต ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา รวมไปถึง ได้เล่าถึงประวัติความเป็นมาของลำน้ำญวนว่า กว่าจะมาเป็นแม่น้ำสายนี้นั้น มีลำน้ำจำนวนถึง 21 สายด้วยกัน มาไหลหล่อรวมตัวกลายเป็นสายน้ำญวน เพื่อหล่อเลี้ยงชีวิตของพี่น้องชุมชนชาวอำเภอเชียงคำ และ ชุมชนใกล้เคียง ตั้งแต่อดีตมาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน

สำหรับลำน้ำญวนดังกล่าวมีความยาว ประมาณ 36.5 กิโลเมตร ถ้านับจากขุนน้ำญวนลงไปไหลรวมกับแม่น้ำลาว ไหลลงสู่ แม่น้ำอิง และไหลไปรวมกับลำน้ำของหรือลำน้ำของสืบไป ตามคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ พ่ออุ้ยแม่อุ้ย และพ่อแม่ ได้เล่าให้ฟังอย่างอย่างคร่าวๆว่า ชื่อ น้ำญวนนั้น น่าจะมีสาเหตุที่สันนิษฐานได้เป็นสองอย่างคือ ข้อสันนิษฐานประการแรกนั้น คำว่า น้ำญวน หรือ ขุนญวนนั้น น่าจะมาจากบริเวณที่เป็นต้นกำเนิดแม่น้ำหรือที่เราเรียกว่า ตาน้ำ หรือ ขุนน้ำ นั้นอาจจะมีชาวญวนอาศัยอยู่มาก่อน หลักฐานนี้ยังไม่มีการพิสูจน์อย่างแน่ชัด ยังมีกล่าวติดตลกว่า “หากลำน้ำนี้ ไม่ใช่ชื่อว่า ลำน้ำญวน โครงการก่อสร้างอ่างเก็บน้ำ ก็คงดำเนินการก่อสร้างจนสำเร็จเสร็จสิ้นไปแล้ว” ส่วนข้อสันนิษฐานประการที่สอง นั้น คำว่า น้ำญวน หรือ ขุนยวน น่าจะเป็นคำที่ผิดเพี้ยนมาจากคำว่า ขุนยม เนื่องด้วยมีจุดกำเนิดใกล้เคียงกัน แต่อยู่คนละฝั่งหรือคนละด้านของเทือกเขา ซึ่งขุนน้ำยม ก็เกิดจากเทือกเขาเดียวกันนั้นก็คือเทือกเขาผีปันน้ำ และได้เป็นต้นกำเนิดน้ำยมอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติภูลังกา อำเภอปง ซึ่งมีเทือกเขาที่ติดต่อกันกับตำบลร่มเย็น อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา จะเป็นข้อสันนิษฐานข้อใดถูกต้องอันนี้ทางผู้เขียนต้องขออภัยจริงๆ ที่ไม่ทราบข้อมูลตรงนี้ หากใครทราบกรุณาช่วยให้ผู้เขียนได้รับความกระจ่างในเรื่องนี้ด้วย โดยการส่งคำแนะนำไปได้ที่ songkran999@hotmail.com หรือ kasetsomboon999@hotmail.com จักขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง

สำหรับ แม่น้ำญวนนั้น กว่าจะไหลทอดยาวลงมาเป็นสายน้ำใหญ่ ที่คอยหล่อเลี้ยงและชุบชีวิตชุมชนในท้องที่อำเภอเชียงคำและอำเภอใกล้เคียง สืบมาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้ นั้นมีลำห้วยใหญ่น้อยที่คอยผสมผสานสายน้ำให้มีมากยิ่งขึ้นถึง 21 สายน้ำด้วยกัน วันนี้ผู้เขียนจะมาไล่เรียงแต่ละสายน้ำ ตั้งแต่จุดกำเนิดที่เราเรียกว่า ตาน้ำ หรือ ขุนน้ำ สายนี้มาให้ผู้อ่านได้ติดตามกันต่อไป

ภาพจากเว็ปไซต์น่านทูเดย์ เป็นต้นกำเนิดจากเทือกเขาเดียวกันแต่อยู่คนละฝั่งเท่านั้นเอง คลิ๊กอ่านเว็ปไซต์น่านทูเดย์ได้ที่ภาพครับ

สายน้ำสายที่ 1 ก็ คือสายน้ำญวน หรือ ขุนญวน นั่นเอง มีจุดกำเนิดมาจากเทือกเขาผีปันน้ำที่กั้นเขตแดนระหว่างประเทศไทยกับประเทศ ลาว และเทือกเขาอีกฝั่งหนึ่ง ก็เป็นต้นกำเนิดของขุนยม หรือ แม่น้ำยม นั่นเอง และสถานที่ที่เรียกว่าขุนน้ำญวนนี่เอง ชาวบ้านผาหลัก บ้านยอด บ้านผาสิงห์ (บ้านห้วยเหาะ) บ้านปางส้าน ซึ่งอยู่ที่ ต.ยอด อ.สองแคว จ.น่าน ซึ่งเป็นญาติๆของผู้เขียนได้เล่าให้ฟังว่า เคยข้ามดอยหรือภูเขา ประมาณสองถึงสามลูกนี่แหล่ะ มาหาปลาแถวบริเวณขุนน้ำญวน และปลาบริเวณนี้มีอยู่เยอะมาก ซึ่งตรงนี้ผู้เขียนเอง ก็ยังไม่เคยไป เพียงแต่ได้รับฟังจากคำบอกเล่าของผู้ที่เคยเดินทางไปมา หวังว่า คงมีสักวันจะได้เดินทางไปสำรวจยังสถานที่จริง ยังไงหากเคยมีทีมนักสำรวจไปมาแล้ว ช่วยกรุณาส่งข้อมูลให้ผู้เขียนด้วยนะครับ เพื่อประโยชน์ในการศึกษาเชิงอนุรักษ์สืบต่อไป

สายน้ำสายนี้เกิดที่บ้านหนองห้า ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา คลิ๊กดูภาพและบรรยากาศทั้งหมด พร้อมอ่านโครงการบ้านเล็กฯ ได้ครับ

สายน้ำสายที่ 2 ก็ คือสายน้ำจากลำห้วยบ้านเย้า หนองห้า ปัจจุบันได้เปลี่ยนชื่อเป็น โครงการบ้านเล็กในป่าใหญ่ บ้านหนองห้า ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา เป็นโครงการในพระราชดำริ ขององค์สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ติดตามอ่านประวัติความเป็นมาของโครงการโดยคลิ๊กที่รูปภาพข้างบนครับ สำหรับลำห้วยนี้ อาจจะถือได้ว่า เป็นขุนน้ำ หรือ ตาน้ำ ของลำน้ำญวนอีกแห่งหนึ่งก็ว่าได้ เพราะเป็นจุดสุดเขตแดนในพื้นที่ของตำบลร่มเย็น ซึ่งทางทิศเหนือของหมู่บ้าน ก็ติดเขตชายแดนประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ทิศใต้ก็มีพื้นที่ติดกับขุนน้ำแม่ลาว ของ ต.แม่ลาว อ.เชียงคำ จ.พะเยา ส่วนทิศตะวันออกมีอาณาเขตติดกับอุทยานแห่งชาติสะเกิน ต.ยอด อ.สองแคว จ.น่าน และทางทิศตะวันตกก็ติดกับบ้านเย้าห้วยลึกและบ้านเย้าต้นผึ้ง ปัจจุบันบ้านเย้าห้วยลึกไม่มีแล้ว เนื่องด้วยชาวเขาเหล่านั้นได้พากันอพยพมาอยู่ที่บ้านต้นผึ้ง บ้านผาแดงบนและผาแดงล่างกันหมดแล้ว

สายน้ำสายนี้ที่ทางไปบ้านหนองห้า ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา คลิ๊กดูภาพและบรรยากาศทั้งหมด พร้อมอ่านโครงการบ้านเล็กฯ ได้ครับ

สายน้ำสายที่ 3 ก็คือสายน้ำจากน้ำตกภูอานม้า หรือ น้ำตกหนองห้า ซึ่งถือได้ว่า เป็นลำห้วยที่มีสายน้ำมากพอสมควร อีกทั้งยังเป็นน้ำตกแห่งใหม่ของชาวตำบลร่มเย็น ที่ยังไม่ค่อยเป็นที่รู้จักกันเท่าไหร่ แต่อีกไม่นานคาดว่าน่าจะเป็นที่รู้จักมากกว่านี้ สายน้ำมีความชุ่มฉ่ำเย็น ผู้เขียนได้มีโอกาสไปสัมผัสเมื่อครั้งเดินทางไปทัศนศึกษาโครงการบ้านเล็กใน ป่าใหญ่เมื่อปี พ.ศ. 2547 สายน้ำจากลำห้วยดังกล่าวได้ไหลลงสู่แม่น้ำญวน เพื่มเพิ่มน้ำญวนให้มีมากขึ้น

แม่น้ำสายนี้เกิดจากห้วยลึกใกล้บ้านปางถ้ำ มีรอยพระบาทพระอริยสงฆ์ด้วย อ่านประวัติได้ที่ภาพครับ

สายน้ำสายที่ 4 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยลึก ลำห้วยนี้เป็นลำห้วยของหมู่บ้านเย้าห้วยลึกมาก่อน อยู่ทางตอนเหนือบ้านต้นผึ้งไปประมาณ 1 กิโลเมตร และที่บริเวณแห่งนี้เอง ในอดีตเคยเป็นจุดแวะพักดื่มน้ำและนมัสการรอยพระบาท ของผู้คนที่อพยพมาจากจังหวัดน่าน เพื่อมาอยู่ในเขตอำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา อ่านประวัติความเป็นมาของการอพยพได้โดยคลิ๊กที่ภาพครับ

แม่น้ำสายนี้เกิดจากน้ำตกกลางหมู่บ้านต้นผึ้ง ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา คลิ๊กดูภาพบรรยากาศของสายน้ำดังกล่าวที่ภาพเลยครับ

สายน้ำสายที่ 5 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยบ้านต้นผึ้ง เป็นลำห้วยที่เกิดจากหุบเขาบ้านเย้าต้นผึ้ง ต.ร่มเย็น เป็นหมู่บ้านที่มีความอุดมสมบูรณ์ มีน้ำตกอยู่ข้างบนหมู่บ้านในฤดูฝนและลำห้วยก็ไม่เคยเหือดแห้ง ชาวบ้านเย้าต้นผึ้งได้อาศัยน้ำจากลำห้วย เพื่อใช้ในการอุปโภคบริโภค แม้จะอยู่บนที่พื้นที่ภูเขาสูง แต่ก็ยังมีน้ำท่าที่อุดมสมบูรณ์ และน้ำจากลำห้วยสายดังกล่าว ก็ได้ไหลลงสู่ลำน้ำญวนสืบไป

สายน้ำสายที่ 6 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยถ้าผาหมี ซึ่งเป็นคล้ายถ้ำ แต่เป็นหินผาขนาดใหญ่มาก มีลำไหลตลอดทั้งปี อยู่ทางด้านทิศตะวันออกของหมู่บ้านเย้าผาแดงล่าง แล้วไหลลงสู่ลำน้ำญวน

สายน้ำสายที่ 7 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยจ้อล่อ ซึ่งเป็นชื่อของต้นไม้ชนิดหนึ่ง อันนี้ผมไม่แน่ใจว่า เป็น ต้นที่มีชื่อเดียวกันกับต้นอินทนิลบกหรือเปล่าก็ไม่ทราบ แต่ทราบมาว่า ลำห้วยจ้อล่อนี้ มีอยู่เต็มลำห้วยนี้ อยู่แถวบริเวณบ้านผาแดงล่างกับบ้านปางถ้ำต่อเนื่องกัน บางแห่งก็อธิบายว่า ต้นจ้อล้อ สามารถน้ำไปต้มหรือนึ่ง เป็นอาหารรับประทานได้ อันนี้ต้องรอผู้รู้ให้ความกระจ่างสืบต่อไปนะครับ สำหรับน้ำในลำห้วยนี้ ก็ไหลมารวมกลายเป็นลำน้ำญวนสืบมาตั้งแต่อดีตจนกระทั่งถึงปัจจุบัน

สายน้ำสายที่ 8 ก็คือสายน้ำห้วยผาตอม หรือ ผาตรอม อันนี้ผู้เขียนไม่ทราบว่า ชื่อไหนถูกกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ลำห้วยสายนี้ ได้หลั่งรินน้ำเป็นสายลงสู่แม่น้ำญวนของเราด้วยเช่นกัน ลำห้วยอยู่บริเวณบ้านปางถ้ำ ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา

น้ำสายนี้เกิดจากน้ำตกในถ้ำน้ำลอดและถ้ำผาแดง น้ำได้ดั้นออกจากถ้ำทั้งสองมาอยู่บริเวณปาถ้ำ คลิ๊กอ่านครับ

สายน้ำสายที่ 9 ก็ คือสายจากถ้ำน้ำลอด เป็นน้ำที่ไหลออกมาจากถ้ำหินปูนขนาดเล็ก อยู่ติดกับบริเวณถ้ำผ้าแดง อยู่ตรงบริเวณภูเขาที่มีชื่อว่า ดอยผาช่อ น้ำได้ไหลดั้นด้นออกมาเป็นบ่อน้ำผุดตรงหน้าปากถ้ำและไหลลงไปรวมเป็นสายน้ำ ญวน อยู่ตรงวนอุทยานแห่งชาติภูซาง บ้านปางถ้ำ ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา

ภาพประกอบจากเว็ป เป็นสายน้ำที่ดั้นออกจากดอยผาขาม คลิ๊กอ่านตำนานดอยผาขามได้ที่ภาพครับ

สายน้ำสายที่ 10 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยน้ำดั้น เป็นสายน้ำที่ดั้นออกมาจากภูเขาหรือดอยผาขาม เป็นแม่น้ำที่ชาวบ้านเชื่อกันว่าเป็นแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ มักจะมีของศักดิ์สิทธิ์ไหลออกมากับสายน้ำด้วย เช่น งาช้างน้ำ เป็นต้น คลิ๊กอ่านประวัติความเป็นมาของดอยผาขามได้ที่นี่ คลิ๊กที่ภาพได้เลยครับ

สายน้ำสายที่ 11 ก็คือสายน้ำห้วยกำปอง เป็นสายน้ำที่ไหลลงสู่แม่น้ำญวนอีกสายหนึ่ง อยู่ตรงบริเวณสถานที่ทำกินของชาวบ้านน้ำญวนพัฒนา หรือ ชาวบ้านปางปอบไปทางทิศตะวันออกของหมู่บ้าน

สายน้ำสายที่ 12 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยต้นยาง อยู่ใกล้ๆ บริเวณลำห้วยกำปอง เป็นลำห้วยขนาดเล็กแต่น้ำไหลตลอดปี ไหลลงไปสู่ลำน้ำญวนด้วยเช่นกัน

สายน้ำสายที่ 13 ก็คือลำน้ำจากลำห้วยเคียน เป็นสายน้ำที่เกิดจากบนภูเขาแถวบริเวณบ้านห้วยเคียน ซึ่งเป็นหมู่บ้านชาวเขาเผ่าเย้าหรือเมี่ยน ซึ่งเมื่อก่อนเคยมีชาวบ้านอยู่จำนวนเยอะหลายหลังคาเรือน ปัจจุบันได้อพยพลงมาอยู่บ้านปางปอบหรือบ้านน้ำญวนพัฒนากันมากขึ้นคงเหลือ อยู่ไม่กี่หลัง แต่สายน้ำห้วยเคียนก็ยังคงไหลลงสู่แม่น้ำญวนอย่างไม่ขาดสาย

ภาพจากเว็ปไซต์พะเยารัฐ อ่านบทความจากเว็ปพะเยารัฐ คลิ๊กที่ภาพข้างบนได้เลยครับ

สายน้ำสายที่ 14 ก็คือลำน้ำจากห้วยหอย ซึ่งก็เป็นลำน้ำที่เกิดแถวบริเวณหมู่บ้านห้วยหอย อยู่บนหมู่บ้านน้ำญวนพัฒนาหรือบ้านปางปอบ ก็เป็นหมู่บ้านชาวเขาเผ่าเย้าหรือเมี่ยนด้วยเช่นกัน แต่ปัจจุบัน ไม่ค่อยมีบ้านอยู่เยอะเท่าที่ควรได้อพยพลงมาอยู่บ้านน้ำญวนพัฒนามากขึ้น และสายน้ำก็ยังคงไหลเป็นปกติสู่ลำน้ำญวนตลอดเวลา

สายน้ำสายที่ 15 ก็ คือลำน้ำจากลำห้วยผักหล่ะ ภาษาภาคกลางเรียนกว่า ผักชะอม เป็นลำน้ำที่ไหลลงสู่ลำน้ำญวน ตรงบริเวณบ้านน้ำญวนพัฒนาหรือบ้านปางปอบนั่นเอง

ภาพจากเว็ปไซต์ อบต.ร่มเย็น คลิ๊กชมเว็ปไซต์ ได้ที่ตัวหนังสือนี้ อ่านเบื้องหลังผ่านสงครามการก่อการร้ายคอมมิวนิสต์คลิ๊กที่ภาพครับ

สายน้ำสายที่ 16 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยปุ้ม เป็นสายน้ำค่อนข้างใหญ่ ไหลมาจากบ้านห้วยปุ้ม และไหลแรงตลอดปี ซึ่งเป็นหมู่บ้านของชาวเขาเผ่าเย้าหรือเมี่ยน เป็นหมู่บ้านที่มีอาณาเขตติดกับฝั่งประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว มีบ้านน้ำโต้ม บ้านน้ำปาย เป็นต้น และในอดีตสถานที่บ้านห้วยปุ้มแห่งนี้ เคยถูกกองกำลังผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์บุกเข้ามาโจมตี ทำให้ชาวบ้านได้รับบาดเจ็บและล้มตายไปเป็นจำนวนมาก อ่านประวัติความเป็นมาขบวนการก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ได้ที่นี่

สายน้ำสายที่ 17 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยป่าไร่ ไหลลงสู่แม่น้ำญวนถัดจากลำน้ำห้วยปุ้มมาเพียงเล็กน้อย

สายน้ำสายที่ 18 ก็คือสายน้ำจากลำห้วยดินสอ ก็ได้ไหลลงมาสู่แม่น้ำญวนด้วยเช่นกัน ตรงบริเวณตรงข้ามกับลำน้ำห้วยเฮีย

สายน้ำสายที่ 19 ก็คือลำน้ำจากลำห้วยเฮีย เป็นลำน้ำห้วยที่มีน้ำมากตลอดทั้งปี ในอดีตชาวบ้านบ้านเกษตรเคยหลายท่าน เคยอาศัยลำห้วยนี้ เพื่อใช้ในการทำนาและปลูกพืชผักต่างๆ จวบจนกระทั่ง เมื่อปี พ.ศ. 2538 เกิดฝนตกหนักและน้ำป่าไหลหลาก ทำให้ทำลายร่อยน้ำเสียจนหมดสิ้น ไม่หลงเหลือสภาพเดิมให้เห็น บางแห่งบางช่วงของแม่น้ำก็ไม่เห็นมีน้ำไหล แต่พอมาถึงที่บรรจบกับแม่น้ำญวนก็มีสายน้ำไหลออกมาให้เห็น

ดูภาพบรรยากาศการนำน้ำห้วยเฮี้ยไปใช้ในหมู่บ้านเกษตรสมบูรณ์ คลิ๊กที่ภาพเลยครับ

ดูวีดีโอการนำน้ำห้วยเฮี้ยไปใช้ในหมู่บ้านเกษตรสมบูรณ์ ต.ร่มเย็น อ.เชียงคำ จ.พะเยา คลิ๊กที่ภาพเลยครับ

สายน้ำสายที่ 20 ก็ คือสายน้ำห้วยเฮี้ย เป็นลำน้ำห้วยที่มีน้ำไหลมากมาย เกิดจากภูเขาป่าสะบ้า ที่ปล่อยน้ำจากป่าและต้นไม้ที่อุดมสมบูรณ์ลงสู่แม่น้ำญวนจำนวนมาก ประชาชนได้อาศัยลำห้วยสายนี้ในการใช้น้ำเพื่อการเกษตร เช่น การปลูกยางพารา เป็นต้น อีกทั้งปัจจุบัน ได้มีชาวบ้านเกษตรสมบูรณ์ และ ชาวบ้านบ้านสบสา ได้นำท่อพีวีซี มาต่อน้ำประปาภูเขา เพื่อนำไปใช้ในหมู่บ้านของตนเองอีกด้วย

สายน้ำสายที่ 21 ก็คือสายน้ำลำห้วยจ้างต๋าย หรือ ห้วยช้างตาย ก็เป็นลำห้วยขนาดเล็ก แต่ก็พอมีน้ำไหลลงสู่ลำน้ำญวนตลอดปีเช่นกัน

และสุดท้ายสายน้ำทุกสายก็มารวมตัวกันที่ฝายโป่งจี้และรอคอยโครงการสร้างอ่างเก็บน้ำญวน ณ ที่นี่ คลิ๊กอ่านโครงการได้ครับ

คลิ๊กดูวีดีโอได้เลยครับ

ดูภาพบรรยากาศอ่างเก็บน้ำญวนโดยรอบ คลิ๊กที่ภาพครับ

หรือ หากท่านมีเวลาว่าง ท่านก็สามารถอ่านบทความของเว็ปมาสเตอร์ได้ที่นี่ครับ มีหลายเรื่องหลายตอนให้ท่านได้เลือกอ่าน ก็อ่านเพื่อความเพลิดเพลินเจริญใจ มีสาระบ้าง ไม่มีบ้างก็อย่าได้ว่ากันนะครับ ไม่มีเจตนาใดใดแอบแฝง สิ่งใดที่เป็นประโยชน์ก็ขออนุโมทนาด้วยนะครับ หรืออยากพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ความคิด หรืออะไรที่เป็นประโยชน์ มีสาระสร้างสรรค์ ก็ขอเชิญท่านแอดผมไปเป็นเพื่อนได้หลายช่องทางครับ ติดต่อผมได้ โดยคลิ๊กที่ชื่อที่ใช้ได้เลยครับ