ศึกษางานที่อเมริกา 20

     บางวันเราจึงขอเดินให้ช้า ลงสักนิดเพื่อจะได้มีเวลาคิดทบทวนหรือชื่นชมทิวทัศน์ข้างทางบ้าง จนบางที ก็มารู้ตัวว่า เราอาจเดินมาผิดทางด้วยซ้ำหรือสงสัยว่า ตัวเองกำลังหลงทางอยู่หรือเปล่า แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่เจอกับทางออกเพราะอย่างน้อย เราก็ได้ลองไป ในที่ที่ไม่เคยไปหรือเราอาจจะกำลังไป ในที่ที่ไกลกว่าเดิมก็ได้

     หากชีวิตคือ การเดินทางจริงๆ เมื่อมี “เริ่มต้น” ก็ต้องมีจุดหมายปลายทางและมีทางออกให้กับทุกเส้นทางเสมอ ให้เวลากับหนทาง แล้วมันจะพาไปเจอเรื่องใหม่ๆ แม้บางครั้ง หนทางจะพาเราย้อนกลับมา เจอเรื่องเดิมๆ อย่างหนีไม่พ้นเราอาจต้องหัวเราะและร้องไห้ ไปอีกสักกี่ครั้ง ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะทุกขณะที่ผ่านไป เรากำลังได้บทเรียนเพิ่มขึ้นมาและจงทำความรู้จักกับความรู้สึกของตัวเองให้ มากขึ้นให้ตัวเองได้ลองทำ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี

     คำๆนี้ ถึงจะเป็นคำสั้นๆ แต่มีความหมาย บางครั้ง อาจจะมากกว่าความคิดด้วยช้ำไปการ เดินทางนั้น เพื่ออะไร? มีหลายเหตุผลที่ต่างคนต่างยกขึ้นมากล่าวอ้าง บ้างก็ว่า เดินทางเพื่อหาประสบการณ์ บ้างก็ว่า เพื่อชีวิตที่ดีกว่า จะด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ ความเป็นจริงชีวิตของมนุษย์เราไม่เคยได้หยุดนิ่ง เราเดินทางตลอดเวลา กับการใช้ชีวิตบนโลกใบนี้ บางคนอาจจะอยู่ที่เดิมตลอดชีวิต แต่การเดินทางหรือการดำเนินชีวิต ก็ยังคงดำเนินต่อไป จวบจนกระทั่งหมดลมหายใจ บางครั้งมานั่งนึกๆดู เห็นชีวิตของหลายๆท่าน บางท่านดิ้นรนเดินทางไปทั่วไม่เคยได้หยุดพัก เรารู้ว่าเราเกิดที่ไหน แต่เราไม่รู้หรอกว่า ชีวิตที่ดำเนินไปของเรา จะไปหยุดอยู่ที่แห่งหนใด ไม่มีใครรู้ เราจะหยุดเดินทางเมื่อไร ณ ที่แห่งไหน ดังนั้น ในระหว่างการเดินทาง หากเราได้บันทึกสิ่งที่พบเห็น หรือสิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไว้ แล้ววันใดวันหนึ่ง เราได้กลับมานั่งอ่านเราอาจจะมีความรู้สึกดีกับสิ่งที่เราผ่านมาก็ได้ ดังนั้น จึงได้จัดทำคอลัมน์นี้ขึ้นมา เพื่อที่จะได้มีโอกาสบันทึกเรื่องราวชีวิตของแต่ละท่านเอาไว้ เพื่อจะได้เป็นความรู้สึกและความทรงจำที่ดีดีสืบไป จนกว่าชีวิตการเดินทางของเราจะสิ้นสุดลง เมื่อหมดลมหายใจ

ท.ทิวเทือกเขา