สำนึกรักบ้านเกิด 1
แก้ไขล่าสุด ใน วันพุธที่ 31 ตุลาคม 2012 เวลา 10:55 เขียนโดย นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา วันพุธที่ 08 มิถุนายน 2011 เวลา 15:33
ไม่มีใครรู้อย่างแท้จริงว่าข้ากลับมาทำไม และไยจึงกลับมาในเมื่อโบยบินจากไปแล้วเนิ่นนาน นานจนเมล็ดพันธุ์ข้าวในแปลงนาก็เปลี่ยนไป รอยยิ้มและลมหายใจของผืนดินก็เปลี่ยนไปดุจกัน โอ…บ้านเกิด แม้ข้าจะตายไปแล้วจากความทรงจำของคนที่นี่ แต่ความรักและปรารถนาดีในใจของข้าไม่เคยเปลี่ยน ในเมื่อข้ากลับมาในฐานะของผู้รู้และรับรู้ถึงรสชาติของความเจ็บปวด ข้าจึงสมควรบอกคนในหมู่บ้านของข้าว่า หนทางที่จะรอดพ้นจากความเจ็บปวดเป็นเช่นไร และข้าจะเป็นคนแรกที่เดินไปข้างหน้า ท่ามกลางฝูงสายตาหมิ่นแคลน ไม่เข้าใจ บ้านเกิดที่รัก…ไม่นานนักเธอจะเป็นอิสระ เพราะข้ารู้ดีว่ามนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อเป็นทาสตลอดไป หากแต่จะต้องประกาศความเป็นไทให้โลกรู้ในวันหนึ่ง ข้าเชื่อในรอยยิ้มของเพื่อนบ้าน ข้าเชื่อในภูมิปัญญาของบรรพชน ข้าเชื่อในความสัตย์ของผองผู้ยากไร้ และข้าเชื่อว่าน้ำใจยังไม่แห้งขอดไปจากหัวใจของผู้คน ข้าจึงรักพวกเขา แม้ว่าพวกเขาอาจไม่รักข้าเลยแม้แต่น้อย แต่ข้าก็ยังยึดมั่นและศรัทธาว่า วันหนึ่งผองเราจะประกาศความเป็นไท และปลุกหัวใจทุกดวงให้กลับมาเต้นรำดังเดิม |
||
| ทำความเข้าใจเกี่ยวกับเว็ปไซต์ www.kasetsomboon.org |
| ข้อตกลงก่อนชมเว็ปไซต์ |
| บทความบันทึกการเดินทางของเว็ปมาสเตอร์ นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา คลิ๊กอ่านได้เลยครับ มีทั้งหมดตอนนี้ 14 ตอน |
