สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้

สิ่งที่เราได้เรียนรู้

แก้ไขล่าสุด ใน วันอังคารที่ 06 พฤศจิกายน 2012 เวลา 23:30 เขียนโดย นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา วันศุกร์ที่ 12 มิถุนายน 2009 เวลา 02:47

–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ฉันได้เรียนรู้ว่า… บางครั้งสัตว์ ยังทำให้หัวใจเรา อบอุ่นได้ดีกว่าคนเสียอีก
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ผู้หญิงทุกคนอยากได้รับดอกไม้กันทั้งนั้น โดยเฉพาะเวลาที่ไม่ใช่โอกาสพิเศษ
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ยากล่อมประสาทที่ดีที่สุด คือ สติสัมปชัญญะนั่นเอง
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การได้นอนอยู่บนหญ้าเขียว ไม่ว่าจะอยู่ในทุ่งแห่งใด ก็ให้ความรู้สึกที่ดีได้ทั้งนั้น
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การฟังเพลงเบาๆในยามที่เราเศร้าโศกนั้น ช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจให้เบาบางลงไปได้อย่างมากมาย
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	คุณหาเงินได้มากขึ้นได้ แต่ไม่สามารถหาเวลาเพิ่มได้
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	หากเราละเลยความผูกพันกับพ่อแม่แล้วไซร้ เราจะหวนให้คิดถึงท่านเจียนตายยามเมื่อท่านจากไป
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ฉันรักพี่ชายของฉัน เพราะเขามักจะอยู่เคียงข้างฉันเสมอ
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	อย่ากอดรัดลูกให้แน่นเกินไป มันอาจจะกลายเป็นการทำร้ายลูกท้างอ้อม
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การได้รักและถูกรัก เป็นความรื่นรมย์อันยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	คุณอาจรักใครบางคน ทั้งๆที่ไม่ได้ชอบเขามากมายก็ได้
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เจ็บปวดยิ่งไปกว่าความเกลียดชัง นั่นคือความเมินเฉย
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	แม้ฉันจะต้องเจ็บปวด แต่ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่อย่างเจ็บปวดเสมอไป
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ความเอื้ออาทรนั้นสำคัญกว่า ความเพียบพร้อมบริบูรณ์เสียอีก
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การลืมสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้วนั้น สำคัญพอกับการจดจำสิ่งที่ดีงามเอาไว้
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การคาดเดานั้นมักจะเลิศหรูกว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเสมอ
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ฉันไม่อาจคาดหวังผู้อื่น ให้แก้ปัญหาของฉันได้
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	เมื่อสิ่งเลวร้ายผ่านเข้ามาคุณจะปล่อยให้มันสร้างความขมขื่นใจให้คุณ หรือใช้มันเป็นพลังทำให้คุณเข้มแข็งขึ้นก็ได้
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ถึงเราจะเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้ แต่เราปล่อยให้มันผ่านไปได้
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	หากต้องการคำตอบที่ดี ก็ควรถามคำถามที่ดีด้วย
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ระดับความมั่นใจในตัวเองของคนคนหนึ่ง จะเป็นตัวเองของระดับความสำเร็จของเขาด้วย
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	อาจจะมีใครที่รักคุณอย่างจริงจังอยู่ก็ได้ เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะแสดงออกให้คุณรู้ได้อย่างไร
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ในที่สุดแล้วผู้รับจะเป็นผู้แพ้ และผู้ให้นั่นแหละคือผู้ชนะ
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การเรียนรู้ที่จะให้อภัยนั้น ต้องการการฝึกฝน
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	คนเราไม่อาจเป็นวีรบุรุษได้ โดยไม่รู้จักการลงมือทำ
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	เคล็ดลับของการเติบโตอย่างสง่าผ่าเผยคือ อย่าหมดความกระตือรือร้นที่จะพบพาผู้คนและสถานที่ใหม่ๆ
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การซื่อสัตย์ต่อสิ่งเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยเลย
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	สิ่งดีๆนั้น มักจะเกิดขึ้นกับคนดีเสมอ
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การจากเพื่อนที่ใกล้ชิดที่สุดนั้น เป็นเรื่องยากกว่าที่ฉันเคยคิดเอาไว้มาก
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การเยียวยารักษามิตรภาพที่บอบช้ำนั้น ทำเมื่อไหร่ก็ไม่สาย
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	สิ่งที่จะทำให้เสียเพื่อนได้ดีที่สุดคือ การให้เพื่อนยืมเงิน
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ชีวิตจะเติมเต็มไม่ได้ หากปราศจากเพื่อน
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	ชีวิตจะเติมเต็มไม่ได้ หากปราศจากเพื่อน
–	ฉันได้เรียนรู้ว่า	การที่จะรู้ค่าอะไรสักอย่างนั้น คุณจะต้องขาดมันไปสักพักก่อน

Posted in คติธรรมคำคม, บทความ

	ที่	ชื่อเรื่อง	ตอนที่	ที่	ชื่อเรื่อง	ตอนที่
	1.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 1	11.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 11
	2.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 2	12.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 12
	3.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 3	13.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 13
	4.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 4	14.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 14
	5.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 5	15.	ภาพบันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	Face Book
	6.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 6	16.	ภาพบันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	Face Book
	7.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 7	17.	ภาพบันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	Face Book
	8.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 8	18.	ภาพบันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	Face Book
	9.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 9	19.	ภาพบันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	Face Book
	10.	บันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	ตอนที่ 10	20.	ภาพบันทึกการเดินทางของ นายตัวดี	Face Book
				21.	นิยายรักน้ำเน่า เรื่องล่าสุด
				22.	บันทึกรักน่าอ่าน
				23.	รักเดียวใจเดียว
ขอบคุณนะครับ ที่ติดตามอ่านบทความของผม นายตัวดี ท.ทิวเทือกเขา