เขากับเธอ

เขา กับ เธอ.. เขาคิดว่าเขาไม่ต้องการผู้หญิง ต้องการแค่เพศสัมพันธ์บ้างก็เท่านั้น เธอคิดว่าเธอไม่ต้องการผู้ชาย แค่อยากมีลูกบ้างเท่านั้น เขาอยู่คนเดียวในห้องเช่าเล็กแคบที่เต็มไปด้วยเครื่องอำนวยความสะดวก เธออยู่คนเดียวในห้องเช่าเล็กแคบที่เต็มไปด้วยเครื่องอำนวยความสะดวก เวลาเขาได้ยินผู้หญิงที่เป็นเฟมินิสต์ เขาจะทำปากเบะ เพราะรู้สึกสูญเสียอำนาจที่ตัวเองเคยมี แม้เขาจะไม่ชอบอำนาจอันเกินเลยนั้นก็ตาม เวลาเธอได้ยินเรื่องผู้ชายที่กดขี่ผู้หญิง เธอจะโกรธเป็นฟืนไฟ เพราะผู้หญิงมีศักดิ์ศรีมากมายไม่แพ้ชายและผู้หญิงต่างหากที่ผลักดันชาย เหล่านั้น เขาถามว่าจริงหรือที่คนเราต้องมีคู่ของตน เธอถามว่าจริงหรือที่เราต้องแต่งงานแล้วมีครอบครัวแสนสุขอะไรทำนองนั้น เขาบอกว่ามันเป็นเช่นนั้นเพื่อที่หลังจากนั้นสิบปีเราจะไม่รักกันอีก ต่างมีชู้รักของตน มีลูกใจแตก เธอบอกว่ามันเป็นเช่นนั้นเพื่อที่หลังจากนั้นเราจะมานั่งร่วมกันบนโต๊ะอาหาร แล้วเสแสร้งว่าครอบครัวยังดีอยู่ เขาบอกว่า บางที่มนุษย์เราก็แค่หลงไหลกันชั่วครู่ชั่วคราว มีสัมพันธ์สวาทกัน มีความสัมพันธ์ฉาบฉวยที่เราตั้งชื่อเอาเองว่าความรัก ไปดูหนัง ไปทานข้าว ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันแล้วเข้าใจว่ารักกัน เธอบอกว่าดูเถิดเรารักกันในตอนที่เราเป็นคนรักมากกว่าตอนที่เป็นสามีภรรยา เพราะเราไม่ต้องรับผิดชอบต่อด้านมืดของตัวเราเอง และอดทนต่อด้านมืดของอีกฝ่าย ทุกอย่างยืนอยู่บนพื้นฐานง่ายๆ และมีขอบเขตชัดเจน เขาบอกว่าหลังจากไฟรักมอดลงเราก็จะมองเห็นด้านร้ายของกันและกันและอดทนเก็บ กลืนมันไว้ เธอบอกว่าบางคนกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรก็ได้ถลำลงลึกจนยากจะถอยหลังกลับ คนอื่นๆ เลยสอนให้เราทนยอมรับมันทั้งๆ ที่เราไม่เคยทนได้ เขาบอกว่าจะมีคนบอกให้เราปรับตัวเข้าหากันทั้งๆ ที่มันฝืนใจสุดๆ เธอบอกว่าเราจะไม่ยอมติดอยู่ในบ่วงแบบนั้น เขาบอกว่าบางทีมนุษย์อาจถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้อยู่ลำพัง หาความสัมพันธ์ชั่วคราวแล้วโดดเดี่ยวตลอดชีวิตที่เหลือ เธอบอกว่าในที่สุดเราก็จะหาความสัมพันธ์ครั้งใหม่เพื่อว่ายเวียนในวงจรเดิม … แล้วเขาก็พบเธอ แล้วเธอก็พบเขา … เขาพาเธอไปกินข้าว เธอพาเขาไปดูหนัง เขาซ่อมท่อประปาให้เธอ เธอทำอาหารเลี้ยงเขา เขาพาเธอไปเที่ยวต่างจังหวัดไกลๆ เธอไปกับเขา เธอเกลียดแมลงสาบ เขาจึงไล่มันให้เธอ เขาชอบให้เธอไว้ผมยาว เธอจึงเลิกไปตัดผม … เขาบอกว่าจริงๆ แล้วมันไม่สำคัญสักนิดเรื่องที่ฝ่ายหญิงต้องทำงานบ้านงานเรือน เธอบอกว่าจริงๆ แล้วมันไม่วำคัญสักนิดเรื่องที่ฝ่ายชายต้องหาเลี้ยงเธอ มันง่ายดายกว่าความคิดที่เขาและเธอเคยคิดไว้ แค่หน้าที่ของความรัก เธอพบว่าหน้าที่ของความรักมีความหมายกว่าการตกเป็นทาสรับใช้สามี เขาพบว่าหน้าที่ของความรักมีความหมายกว่าการต้องการหลักยึดทางการเงิน ที่ทางของเธอและเขาในครอบครัว คือที่ทางเดียวกัน เขาอาจเกลียดเธอสักวัน เธออาจเกลียดเขาสักวัน แต่ความรักต่างกันกับความเห็นแก่ตัวนั้นมากมาย และเธอจะยอมรับทุกเรื่อง เขาก็เช่นกัน … เขาไม่ต้องการผู้หญิง….แค่ต้องการเธอ เธอไม่ต้องการผู้ชาย…..แค่ต้องการเขา